Over atheïsme en antwoorden

Normaal gesproken heb ik het niet zo op Richard Dawkins en degenen om hem heen, om redenen waar ik nog aan toe kom, maar toen ik dit artikel gedeeld zag op facebook kon ik het toch niet laten het te lezen. Als docent weet ik namelijk precies hoe het voelt als mensen gaandeweg je college besluiten te vertrekken en daar wordt je inderdaad niet vrolijk van. Helaas kon ik aan het eind van het artikel alleen concluderen dat ik die mensen niet echt ongelijk kan geven. De stelling dat het concept 'memeplex' een zinvolle manier is om naar de verspreidingswijze van religies te kijken is misschien op zich prima, maar zoals zo vaak is het haast onmogelijk om te ontkomen aan de ondertoon dat religie eigenlijk een helehoop flauwekul is. Dat het een groot goed zou zijn als mensen dat zouden inzien en er simpelweg mee ophielden. Ik geloof zelf ook niet, vooral omdat voor mij de bijbel nooit meer heeft kunnen zijn dan een boek, of eigenlijk een verzameling verhalen. Sommige de moeite waard, sommige saai, maar niet fundamenteel anders dan andere boeken. Ik ben jaren naar de zondagsschool gegaan, maar uiteindelijk voelde ik me toch niet thuis tussen mensen die samengebonden worden door een boek waarvan het mij maar niet lukte om het bijzondere ervan te gaan inzien of te ervaren en ik ben er mee gestopt. Ik kan me dus vrij goed vinden in argumenten die precies dat proberen aan te tonen: dat heilige boeken gewoon boeken zijn, en niet meer dan dat. Religie gaat alleen volgens mij alleen niet primair over het aantonen van de heiligheid van een boek. Religie biedt mensen saamhorigheid, en iets wat in de buurt komt van een antwoord op vragen als 'waarom zijn we hier', 'wat moet ik met de dood' en wat ze met zichzelf aanmoeten nadat ze iets verschrikkelijks is aangedaan, of ze zelf iets hebben gedaan wat eigenlijk te erg is om mee te moeten leven. Religie helpt mensen zich periodiek te herinneren wat echt belangrijk is en waarom, en hoe daarnaar te leven. Atheïsme geeft op geen van deze vragen een antwoord. Het is dan ook volgens mij helemaal niet vreemd dat wanneer een religieus persoon geconfronteerd wordt met argumentaties waaruit moet blijken dat de heiligheid van zijn boek nergens op gebaseerd is, of waarin wordt ontleed wordt welke trucjes in religies zijn ingebouwd om hun behoud en verspreiding te waarborgen, hij maar liever de zaal uitloopt. Hij heeft er immers niets aan, het geeft nergens antwoord op. Richard Dawkins is ongetwijfeld een briljant man, zijn bijdragen aan de wetenschap zijn niet te onderschatten, en zijn argumenten voor het atheïsme zijn misschien wel waar, maar voor mij niet van veel waarde. Ik hoop dat de mensen bij mij in de buurt gewoon naar de kerk blijven gaan, en we allemaal goede buren kunnen blijven. Daar heb je uiteindelijk veel meer aan dan elkaar te beschuldigen last te hebben van 'virusses of the mind'. Amen.